Tekst achterflap

Ruimte scheppen om te herinneren en te bezinnen. Dat geldt vooral voor het schrijven van poëzie. Ik ben een doodgewone vrouw, maar ik ben ook uniek. Aan mijn voetzolen kleeft de herfst. Ik heb vaak verklaard dat wat ik schrijf door iedereen gelezen mag worden. Ik beschrijf geen geheime of sacrale dingen. Telkens als ik even opveer moet ik denken aan een toevalstreffer, of aan een droomkasteel op de punt van een rots. De inhoud van mijn gedichten kun je letterlijk tot je nemen, maar ook zit er altijd een cryptische component in.

Details